Γιατί μοιάζουν τόσο πολύ το σέλινο, το σέλερι και η σελινόριζα; Είναι όλα ποικιλίες σέλινου με χαρακτηριστικό άρωμα που δίνει μοναδική γεύση στο φαγητό. To σέλινο φυτεύεται το φθινόπωρο και καλλιεργείται την περίοδο του χειμώνα. Αν και είναι διετές λαχανικό που εμφανίζει την ανθοφορία του την δεύτερη χρονιά , το σέλινο συνήθως καλλιεργείται σαν ετήσιο φυτό.
-Οι πιο γνωστές ποικιλίες είναι η παραδοσιακή ποικιλία σέλινου , η ποικιλία σέλερι και η ποικιλία σελινόριζα που διαθέτουν τα εξής χαρακτηριστικά :
Κοινή ποικιλία σέλινου : Παραδοσιακή ντόπια φυλλώδη ποικιλία σέλινου με λεπτούς βλαστούς και φύλλα που διαθέτουν έντονο άρωμα και γεύση.
Ποικιλία σέλερι : Κλασική φυλλώδη ποικιλία σέλινου με χονδρούς τραγανούς βλαστούς που φτάνουν σε ύψος μέχρι και ένα μέτρο και μεγάλα φύλλα που δεν έχουν όμως τόσο δυνατό άρωμα όσο η κοινή ποικιλία.
Ποικιλία σελινόριζα : Χαρακτηριστική ποικιλία ριζώδους σέλινου που τρώγεται για τη μεγάλη στρογγυλή ρίζα της, νωπή ή μαγειρεμένη σε σαλάτες και σε σούπες.
-Το σέλινο χρειάζεται γόνιμο έδαφος , πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά για να ευδοκιμήσει και να μας δώσει πλούσια παραγωγή. Είναι πολύ σημαντικό το χώμα να περιέχει αρκετή οργανική ουσία , καθώς το σέλινο αναπτύσσεται καλύτερα σε εδάφη που συγκρατούν υγρασία. Για να έχει υγιές καταπράσινο φύλλωμα , τo σέλινο θέλει αρκετή δροσιά και αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις με θερμοκρασίες 16-20°C.
-Το σέλινο χρειάζεται τακτικό πότισμα για να εξασφαλίζουμε ικανοποιητική υγρασία στο έδαφος και να έχει το φυτό του σέλινου πλούσιο δροσερό φύλλωμα. Ποτίζουμε 2-3 φορές την εβδομάδα την περίοδο του φθινοπώρου ανάλογα και τις καιρικές συνθήκες φροντίζοντας να επαναλαμβάνουμε το πότισμα μόλις στεγνώνει το χώμα.
-Το σέλινο θέλει γόνιμο έδαφος πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά. Για τη λίπανσή του, ενσωματώνουμε κομπόστ και πλήρες βιολογικό λίπασμα κατά τη φύτευση. Στη συνέχεια , ενσωματώνουμε μια κουταλιά της σούπας βιολογικού λιπάσματος , σε κάθε φυτό σέλινου , μία φορά το μήνα , για να εξασφαλίσουμε πλούσια ανάπτυξη , πράσινο φύλλωμα και δυνατούς βλαστούς. Η έλλειψη ασβεστίου στα φυτά σέλινου , προκαλεί το πρόβλημα της “μαύρης καρδιάς” που εμφανίζεται με μαύρισμα των βλαστών και των φύλλων στο κέντρο του φυτού , ενώ η έλλειψη βορίου συντελεί στο σκάσιμο των βλαστών του σέλινου και στη δημιουργία καφέ κηλίδων στα φύλλα.
-Το σέλινο προσβάλλεται από τις μυκητολογικές ασθένειες της σεπτορίωσης που προκαλεί στίγματα στο φύλλωμα του σέλινου και του ωίδιου που προκαλεί χαρακτηριστικό άσπρισμα στα φύλλα. Για την οικολογική προστασία των φυτών του σέλινου , ψεκάζουμε με βιολογικό σκεύασμα βρέξιμου θειαφιού.
-Το σέλινο χρειάζεται τουλάχιστον 3-4 μήνες , μετά τη μεταφύτευση , για να αποκτήσει ικανοποιητικό φύλλωμα και τραγανούς βλαστούς , ώστε να μπορέσουμε να το κόψουμε και να το αξιοποιήσουμε στην κουζίνα μας. Η συγκομιδή του σέλινου γίνεται κόβοντας με μαχαίρι ολόκληρο το φυτό από τη βάση του εδάφους ή σταδιακά κόβοντας μερικούς βλαστούς.